W przypadku urzędów centralnych, które posiadają jednostki regionalne, powołane do wykonywania zadań urzędu centralnego (np. GUS i urzędy statystyczne), zawieranie umów partnerstwa nie jest wymagane, gdyż podległość przedmiotowych instytucji zapewnia odrębny akt prawny. W takim przypadku, wartość wskaźnika „Liczba urzędów, które wdrożyły katalog rekomendacji dotyczących awansu cyfrowego” będzie wynosiła 1, jako że Beneficjent wraz z podległymi mu jednostkami (urzędami i innymi podmiotami), stanowi jeden urząd.
Jednocześnie w przypadku projektu, w którym Wnioskodawcą jest urząd, który realizuje projekt dla równorzędnych urzędów administracji, umowy partnerstwa są konieczne. Umowa partnerstwa jest także wymagana w projekcie, którego Wnioskodawcą jest jednostka administracji rządowej, a Partnerzy – podmiotami jej podległymi lub przez nią nadzorowanymi (np. MIiB oraz GDDKiA) i odwrotnie (np. CSIOZ oraz MZ). Przedmiotowe umowy zapewniają zaangażowanie podmiotów w realizację projektu, a także jego trwałość.
Należy przy tym mieć na uwadze, aby liczba instytucji danego typu nie była dublowana w obu wskaźnikach, tj. „Liczba urzędów, które wdrożyły katalog rekomendacji dotyczących awansu cyfrowego” i „Liczba podmiotów, które usprawniły funkcjonowanie w zakresie objętym katalogiem rekomendacji dotyczących awansu cyfrowego”. Urzędy powinny być wliczane jedynie do wskaźnika „Liczba urzędów, które wdrożyły katalog rekomendacji dotyczących awansu cyfrowego”, a wszelkie inne podmioty, do wskaźnika „Liczba podmiotów, które usprawniły funkcjonowanie w zakresie objętym katalogiem rekomendacji dotyczących awansu cyfrowego”.